Użycie imbiru w medycynie jest bardzo powszechne. Roślina ta znajduje zastosowanie w przeciwdziałaniu wielu dolegliwościom m.in. biegunce, nudnościom, zgadze czy bólom żołądka. Jednak w niektórych przypadkach imbir może okazać się niebezpieczny. Czy stosowanie imbiru w przypadku leczenia antykoagulantami jest przeciwwskazane?

Antykoagulanty – wskazania i rodzaje

 

Mianem antykoagulantów określa się leki przeciwzakrzepowe. To grupa środków farmakologicznych, które mają na celu przeciwdziałanie procesowi krzepnięcia krwi i powstawania niebezpiecznych zakrzepów. Antykoagulanty są wskazane przede wszystkim w przypadkach:

• zabiegów kardiochirurgicznych i implantacji zastawek serca
• profilaktyki niektórych chorób np. udaru ischemicznego mózgu, choroby niedokrwiennej mięśnia sercowego, zakrzepicy uwarunkowanej migotaniem przedsionków
• zespołu antyfosfolipidowego, który może doprowadzić do zakrzepicy naczyń krwionośnyc
• ryzyka występowania choroby zakrzepowo-zatorowej naczyń żylnych (np. zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych), które może nastąpić np. u osób po ciężkich urazach, interwencjach chirurgicznych, seniorów czy pacjentów onkologicznych
• trombofilii – wrodzonego upośledzenia procesu krzepnięcia krwi, co skutkuje zwiększoną tendencją do powstawania patologicznych zakrzepów, a przyczyną może być m.in. hiperhomocysteinemia czy genetyczny niedobór antytrombiny

Aktualnie wyróżnia się cztery podstawowe grupy leków o działaniu antykoagulacyjnym. Mowa tu o antagonistach witaminy K (acenokumarol i warfaryna), heparynie (niefrakcjonowanej i drobnocząsteczkowej), inhibitorach czynnika Xa (apiksaban i rywaroksaban) oraz lekach powodujących bezpośrednie blokowanie aktywności trombiny (hirudyna, lepirudyna, dezyrudyna, argatroban i bilwarudyna).

Imbir a leki przeciwzakrzepowe – niebezpieczne połączenie

 

Osoby w trakcie leczenia antykoagualntami powinny zrezygnować ze spożycia imbiru lub stosowania ziołowych preparatów, które zawierają go w składzie. Przyczyną jest fakt, że równoczesne użycie imbiru z lekami antykoagulacyjnymi przyczynia się do hamowania syntezy tromboksanu. Wskutek upośledzenia endogennej produkcji substancji odpowiedzialnej za agregację płytek krwi i skurcz naczyń krwionośnych dochodzi do wzrostu ryzyka powikłań o charakterze krwotocznym. Ryzyko to jest jednak bardzo realne – intensyfikacja krwawienia jest na tyle duża, że powstały krwotok wewnętrzny może doprowadzić do śmierci pacjenta. Dlatego też imbir jest nie tylko odradzany pacjentom stosującym antykoagulanty, ale też wszystkim osobom po interwencjach chirurgicznych. Działanie to jest niezwykle zbliżone m.in. do kwasu acetylosalicylowego oraz innych roślin (czosnku, miłorzębu japońskiego czy żeń-szenia), które również są niewskazane dla osób leczonych preparatami o właściwościach antykoagulacyjnych.

Imbir nie jest rekomendowany osobom z hemofilią i innymi skazami krwotocznymi, kobietom w ciąży czy pacjentom po zabiegach dentystycznych. Choć imbirowi przypisuje się wartościowy wpływ na przeciwdziałanie skurczom menstruacyjnym, to jednak należy zachować ostrożność z jego użyciem podczas miesiączki, gdyż może potęgować krwawienie.

Czy istnieje bezpieczna dawka imbiru przy leczeniu antykoagulantami?

 

Preparaty z imbirem to przeważnie suplementy, które mogą zawierać sproszkowane kłącze lub standaryzowane ekstrakty. Zawartość imbiru w przeliczeniu na jednorazową porcję jest bardzo zróżnicowana – w badaniu z 2019 roku[1] zauważono, że suplement zawierający zaledwie 48 mg miligramów imbiru przyczynił się do upośledzenia wyniku INR u pacjentki leczonej warfaryną. Warto więc na dobre zrezygnować ze stosowania tej rośliny i w porozumieniu z lekarzem lub farmaceutą dowiedzieć się, które przyprawy i zioła powinny być odstawione na czas farmakoterapii antykoagulantami.

 

Bibliografia:

1. Rubin D., Patel V., Dietrich E. „Effects of oral ginger supplementation on the INR.” Case Reports in Medicine 2019: 1-3.
2. Maadarani O., Bitar Z., Moshen M. „Adding herbal products to direct-acting oral anticoagulants can be fatal.” European journal of case reports in internal medicine 2019, 6(8): 1-3.
3. Zieleń-Zynek I., et al. „Interakcje wybranych leków kardiologicznych ze składnikami diety.” Folia Cardiologica 2019, 14(1): 46-51.
4. Rogowska M., Giermaziak W. „Wpływ roślin leczniczych na farmakokinetykę i metabolizm leków syntetycznych.” Postępy Fitoterapii 2018, 19(4): 274-282.
5. Woźnicka-Leśkiewicz L., Wolska-Bułach A., Tykarski A. „Interakcje antykoagulantów z lekami i żywnością wskazówki dla lekarza praktyka.” Choroby Serca i Naczyń 2014, 11(2): 78-90.